Forum www.przyszloscwprzeszlosci.info Strona Główna www.przyszloscwprzeszlosci.info
forum dotyczace przyszlosci i przeszłosci
 
 FAQFAQ   SzukajSzukaj   UżytkownicyUżytkownicy   GrupyGrupy   GalerieGalerie   RejestracjaRejestracja 
 ProfilProfil   Zaloguj się, by sprawdzić wiadomościZaloguj się, by sprawdzić wiadomości   ZalogujZaloguj 

Cyrkiel i Węgielnica.

 
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.przyszloscwprzeszlosci.info Strona Główna -> Znaki i Symbole
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
janusz
Moderator Globalny



Dołączył: 11 Maj 2009
Posty: 371
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: WROCŁAW

PostWysłany: Czw 16:48, 04 Cze 2009    Temat postu: Cyrkiel i Węgielnica.

Symbol kojarzony z przyrzadami pomiarowymi,stał się znakiem
wywoławczym Masonerii,grupy tajemniczej sięgającej korzeniami
podobno do samego Egiptu.
Dlaczego grupa,która ma naprawić Świat jest podejrzewana o nie-
cne plany wobec niego?


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez janusz dnia Wto 21:09, 09 Cze 2009, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
janusz
Moderator Globalny



Dołączył: 11 Maj 2009
Posty: 371
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: WROCŁAW

PostWysłany: Śro 23:16, 10 Cze 2009    Temat postu:

W Polsce określano ich słowem mularz,mason;w Anglii freemason;
w Niemczech der Freiemaurer.Byli to budowniczowie katedr i zamków,strzegący swych tajemnic przed pospolitymi murarzami,
władającymi jedynie kielnią i zaprawą.Budowanie wyniosłych świątyń
w oczach średniowiecznych prostaczków graniczyło z cudem,więc
mularze strzegli pilnie tajemnic niezwykłej sztuki stawiania ówczesnych
cudów architektóry.Po raz pierwszy słowo freemasons użyto w angielskim
tekście z 1376 roku.Miejscem spotkań wolnych mularzy był warsztat
rzemieślniczy,a raczej przylegająca do niego szopa,zwana lodge,gdzie
przechowywano narzędzia.W tej loży nowicjusz mularski składał przed
majstrami i członkami przysięgę,że nie zdradzi tajemnic zawodowych.
Tajników zawodu pilnie strzeżono przez wieki.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
blad
Administrator



Dołączył: 08 Maj 2009
Posty: 476
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Wielka Brytania

PostWysłany: Pon 14:32, 29 Cze 2009    Temat postu:

# Cyrkiel – symbol mądrości, wiedzy, rozumu, twórczych i aktywnych sił Boga i człowieka. Łącząc w sobie okrąg, czyli nieskończoność i punkt – początek, symbolizuje absolut. Obok węgielnicy i Biblii jest jednym z tzw. Wielkich Świateł w loży.
# Węgielnica – symbolizuje równowagę i szczerość, w rycie szkockim w połączeniu z cyrklem symbolizuje siły pasywne (podczas gdy cyrkiel ma symbolizować siły aktywne).

Wolnomularstwo spekulatywne, czyli właściwa masoneria, miała powstać z zetknięcia wolnomularstwa operatywnego i nauki, takich jak Robert Fludd[2], różokrzyżowców, których nauki mają początek w pismach Niemca Johanna Valentina Andreae, za sprawą tegoż ma ono związki także ze starożytną wiedzą tajemną, na przykład z pitagoreizmem. Pewne symbole i nauki wolnomularskie pochodzą także z filozoficznej alchemii. Niektóre legendy wskazują na związki wolnomularstwa z zakonem templariuszy. Historyk John Robinson w dziele Zrodzeni z krwi twierdzi jednak, że wolnomularstwo może wywodzić się faktycznie od tego zakonu, z którego część z zakonników przedostała się z Francji do Anglii, poprzysiągłszy zemstę papieżowi, i tam w ukryciu przekazywała swoje sekrety aż do XVIII wieku, kiedy mogła się wreszcie bez przeszkód objawić. Większość terminologii wolnomularskiej ma pochodzenie starofrancuskie i została przez angielszczyznę przejęta.
Co do daty 1300 to troche teorie spiskowe, chociaz połączenie nie jest za trudne do odowodnienia. [link widoczny dla zalogowanych]
Co do przejecia władzy nad światem Smile któz to wie czy to wolnomularze czy Iluminaci chca przejąc władzę?? a może ani jedni ani drudzy? Władze wielu państw, prezydenci, czlonkowie rzadów, a nawet królowie
( Stanisław II August Poniatowski autorstwa Elisabeth Vigée-Lebrun)
Jego medalion
należeli do Bractwa ale jakoś nie wyszła z tego władza nad światem. Moim zdaniem władzę nad światem, może chciec przejąć jedna osoba a nie organizacja.
Konstytucja Andersona, która obowiązuje wszystkich wolnomularzy jako "stare prawo", głosi:

Wolnomularz jest spokojnym poddanym Władz cywilnych gdziekolwiek by nie mieszkał czy pracował. Nie bierze nigdy udziału w spiskach i sprzysiężeniach, które mogłyby godzić w pokój i dobro narodu. Jest posłuszny niższym władzom administracyjnym. Ponieważ wojna, rozlew krwi i zamieszki zawsze szkodziły Wolnomularstwu, dawni królowie i książęta tym bardziej byli skorzy do popierania ludzi przynależących do Wolnomularstwa z racji na ich spokojne usposobienie i wierność. (...) Dlatego też, gdyby się zdarzyło Bratu zbuntować przeciwko Państwu, nie powinien on być wspierany w tym swoim buncie. Niemniej jednak można by mu współczuć jako nieszczęśliwemu człowiekowi.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez blad dnia Pon 15:40, 29 Cze 2009, w całości zmieniany 6 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
janusz
Moderator Globalny



Dołączył: 11 Maj 2009
Posty: 371
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: WROCŁAW

PostWysłany: Czw 15:35, 02 Lip 2009    Temat postu:

Z 17 przywódców Stronnictwa Patriotycznego,którzy przeforsowali w Sej-
mie Konstytucję 3 Maja,aż 12 było związanych z wolnomularstwem.
Marszałkiem Sejmu był książe Kazimierz Sapiecha,jednocześnie Wielki
Mistrz Wielkiego Wschodu Polski.
Król Stanisław wstąpił do masonerii w 1777r. i przyjął imię /anagram/.
Salsinatus.Dostąpił ósmego stopnia wtajemniczenia.Masonami była więk-
szość oficerów legionowych na czele z gen.Dąbrowskim.Słowa do naszego
hymnu państwowego napisał też wtajemniczony,,brat''Józef Wybicki.
Legiony Dąbrowskiego idące,,z ziemi włoskiej do polskiej'',na sztandarze
swym miały nawet godło wolnomularskie.W okresie lat 1961-1989 kuźnią
kadr opozycji demokratycznej w naszym kraju była loża ''Kopernik''.Akty-
wni działacze Komitetu Obrony Robotników/KOR/;Jan Józef Lipski,Edward
Lipiński,Klemens Szaniawski,Jan Kielanowski to członkowie tej loży.Nale-
żał do niej również pisarz Antoni Słonimski.Obecnie działają w kraju 4 loże
wchodzące w skład Wielkiej Loży Narodowej Polski.


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
blad
Administrator



Dołączył: 08 Maj 2009
Posty: 476
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Wielka Brytania

PostWysłany: Czw 22:11, 02 Lip 2009    Temat postu:

Jeżeli was zainteresuje, oto lista sławnych Masonów
- A -
Abbott, Sir John J.C. - Prime Minister of Canada (1891-92).
Aldrin, Jr., Edwin E. "Buzz" - Astronaut.
Alves, Antônio de Castro - Latin-American poet.
Amundsen, Roald - Norwegian polar explorer.
Armistead, Lewis A. - Confederate General.
Armstrong, Louis - Jazz Musician.
Armstrong, Neil - Astronaut.
Arnold, Benedict - American General and Later Traitor.
Arnold, General Henry "Hap" - Commander of the Army Air Force.
Astor, John Jacob - German-American merchant and financier.
Austin, Stephen F. - Father of Texas.
Autry, Gene - Actor.
- B -
Bach, Johann Christian - Musician/Composer.
Baldwin, Henry - Supreme Court Justice.
Balfour, Lloyd - Jeweler.
Banks, Sir Joseph - English Scientist.
Bartholdi, Frederic A. - Designed the Statue of Liberty.
Bassie, William "Count" - Orchestra leader/composer.
Baylor, Robert E. B. - Founder Baylor University.
Beard, Daniel Carter - Founder Boy Scouts.
Bell, Lawrence - Bell Aircraft Corp.
Benes, Eduard - second president of Czechoslovakia (1935-38, 1946-4Cool.
Bennett, Viscount R.B. - Prime Minister of Canada (1930-35).
Berlin, Irving - Entertainer.
Berzelius, Jöns Jakob, Baron - Swedish chemist, considered one of the founders of modern chemistry.
Bingham, Henry H. - Union Captian.
Bishop, Sir Henry - Musician.
Black, Hugo L. - Supreme Court Justice.
Blair, Jr., John - Supreme Court Justice.
Blatchford, Samuel - Supreme Court Justice.
Bolivar, Simon - "Liberator" of South America.
Borden, Sir Robert L. - Prime Minister of Canada (1911-1920).
Bordet, Jules Jean Baptiste Vincent - Belgian bacteriologist and Nobel laureate. Developed whooping cough vaccine.
Borglum, Gutzon (father) and Lincoln (son) - Sculptures who carved Mt. Rushmore.
Borgnine, Ernest - Actor.
Boswell, James - 18th century Scottish writer.
Bowell, Sir Mackenzie - Prime Minister of Canada (1894-1896).
Bowie, James - American pioneer who was killed while defending the Alamo.
Bradley, Omar N. - Military leader.
Brant, Joseph - Chief of the Mohawks (1742-1807).
Buchanan, James - 15th President of the U.S.
Burbank, Luther - American horticulturist, botanist, and pioneer plant breeder.
Burke, Edmund - Irish-born British politician and writer.
Burnett, David G. - 1st President of the Republic of Texas.
Burns, Robert - The National Poet of Scotland.
Burr, Aaron - 3rd Vice President of the United States (1801-5). Shot Alexander Hamilton in a duel.
Burton, Harold H. - Supreme Court Justice.
Burton, Sir Richard - English Explorer.
Byrd, Admiral Richard E. - Flew over North Pole.
Byrnes, James F. - Supreme Court Justice.
- C -
Calvo, Father Francisco - Catholic Priest who started Freemasonry in Costa Rica (1865).
Canning, George - British Prime Minister (1827).
Cantor, Eddie - Vaudeville performer.
Carson, Christopher "Kit" - Frontiersman, scout and explorer.
Casanova - Italian Adventurer, writer and entertainer.
Catton, John - Supreme Court Justice.
Chrysler, Walter P. - Automotive fame.
Churchill, Lord Randolph - British politician who led the so-called Fourth Party.
Churchill, Winston - British Leader.
Citroen, Andre - French Engineer and motor car manufacturer.
Clark, Roy - Country Western Star.
Clark, Thomas C. - Supreme Court Justice.
Clark, William - Explorer (Lewis and Clark Fame).
Clarke, John H. - Supreme Court Justice.
Clemens, Samuel L. (aka "Mark Twain") - writer/humorist.
Clinton, DeWitt - Governor and founder of Public School System (New York).
Cobb, Ty - Baseball Player.
Cody, "Buffalo Bill" William - Indian fighter, Wild West Show.
Cohan, George M. - American playwright, composer, producer, and actor.
Cole, Nat 'King' - Great ballad singer.
Collodi, Carlo - Writer of Pinocchio.
Colt, Samuel - Firearms inventor.
Combs, Earle Bryan - Baseball Hall of Fame.
Cooper, Leroy Gordon, Jr. - American astronaut.
Crockett, Davy - American Frontiersman and Alamo fame.
Cushing, William - Supreme Court Justice.
- D -
DeMille, Cecil B. - American motion-picture producer/director.
Dempsey, Jack - Professional boxer.
Desaguliers, John Theophilus - Inventor of the planetarium.
Devanter, Willis Van - Supreme Court Justice.
Dewey, Thomas Edmund - American lawyer and politician, defeated by Truman in 1948 presidential election.
Dibbern, Victor A. - Wise old man Wink.
Diefenbaker, John G. - Prime Minister of Canada (1957-63).
Dole, Robert - U.S. Senator, Vice President Candidate 1976, Presidential Candidate 1996.
Doolittle, General James - American aviator and army officer, who led the first U.S. air raid on Japan during World War II.
Douglas, William O. - Supreme Court Justice.
Dow, William H. - Dow Chemical Co.
Doyle, Sir Author Conan - Writer ("Sherlock Holmes").
Drake, Edwin L - American Pioneer of the Oil industry.
DuBois, W.E.B. - Educator/scholar.
Dunant, Jean Henri - Founder of the Red Cross.
- E -
Edward VII - King of England (1901-1910).
Edward VIII - King of England (1936) who abdicated the throne in less than 1 year.
Eiffel, Gustave Alexandre - French engineer and builder (Eiffel Tower).
Eisele, Donn Fulton - American astronaut who flew aboard the first manned Apollo program mission, Apollo 7.
Ellington, Duke - Composer, Arranger and Stylist.
Ellsworth, Oliver - Supreme Court Justice.
Ervin Jr, Samual J. - Headed "Watergate" committee.
- F -
Faber, Eberhard - Head of the famous Eberhard Fabor Pencil Company.
Fairbanks, Douglas - Silent film actor.
Feller, Bob - American baseball pitcher famous for his fastball. He was born in Van Meter, Iowa.
Field, Stephen J. - Supreme Court Justice.
Fields, W.C. - Actor.
Fisher, Geoffrey - Archbishop of Canterbury (1945 - 1961).
Fitch, John - Inventor of the Steamboat.
Fleming, Sir Alexander - Invented Penicillin.
Ford, Gerald R. - 38th President of the U.S.
Ford, Henry - Pioneer Automobile Manufacturer.
Franklin, Benjamin - 1 of 13 Masonic signers of Constitution of the U.S.
- G -
Gable, Clark - Actor.
Garfield, James A. - 20th President of the U.S.
Garibaldi, Giuseppe - Italian nationalist revolutionary and leader in the struggle for Italian unification and independence.
Gatling, Richard J. - Built the "Gatling Gun".
George VI - King of England during W.W. II.
Gershwin, George - American composer.
Gibbon, Edward - Writer - Decline and Fall of the Roman Empire.
Gilbert, Sir William S. - Was the librettis for "Pirates of Penzance" ("Gilbert & Sullivan").
Gillett, King C. - Gillett Razor Co.
Glenn, John H. - In 1962, became the first American to orbit the earth in a space craft.
Godfrey, Arthur - Actor.
Goethe, Johann Wolfgang von - German poet, dramatist, novelist, and scientist.
Goldwater, Barry - U.S. Senator.
Gompers, Samuel - American labor leader.
Gray, Harold Lincoln - Creator of "Little Orphan Annie".
Grissom, Virgil I. - Astronaut.
Grock - Swiss Circus Clown.
Guillotin, Joseph Ignace - Inventor of the "Guillotin".
- H -
Hancock, John - 1 of 8 Masonic signers of Declaration of Independance.
Harding, Warren G. - 29th President of the U.S.
Hardy, Oliver - Actor - Comedian ("Laurel & Hardy").
Harlan, John M. - Supreme Court Justice.
Haydn, (Franz) Joseph - Austrian classical composer.
Hedges, Cornelius - "Father" of Yellowstone National Park.
Heine, Heinrich - German poet.
Henson, Reverend Josiah - Inspired the novel "Uncle Tom's Cabin".
Herbert, Bishop Percy - Bishop of Norwich.
Hilton, Charles C. - American Hotelier.
Hoban, James - Architect for the U.S. Captial.
Hoe, Richard M. - Invented the rotory press, revolutinizing newspaper printing.
Hogarth, William - English Artist.
Hoover, J. Edgar - Director of FBI.
Hope, Bob - Comedian.
Hornsby, Rogers - An original member of the Baseball Hall of Fame.
Houdini, Harry - Magician.
Houston, Sam - 2nd & 4th President of the Republic of Texas.
Humphrey, Hubert Horatio, Jr - 38th Vice President of the United States (1965-69).
- I -
Irving, Sir Henry - English Actor.
Irwin, James B. - American astronaut.
Ives, Burl - Singer
- J -
Jackson, Andrew - 7th President of the U.S.
Jackson, Reverend Jesse - Minister.
Jackson, Robert H. - Supreme Court Justice.
Jenner, Edward - Inventor - Smallpox vaccine.
Johnson, Andrew - 17th President of the U.S.
Johnson, Jack - American boxer, whose life was the subject of "The Great White Hope" (1968).
Jolson, Al - Fameous for the first 'talking picture' the Jazz Singer.
Jones, Anson - 5th President of the Republic of Texas.
Jones, John Paul - Naval Commander.
Jones, Melvin - One of the founders of the Lions International.
Juarez, Benito - President of Mexico (1861-63 and 1867-72).
- K -
Kalakaua, David - King of the Hawaiian Islands.
Kean, Edmund - English Actor.
Kefauver, (Carey) Estes - American lawyer and legislator.
Kemp, Jack - Quarterback ("Buffalo Bills"), Congressman, and Repulican Vice-President Candidate (1996).
Key, Francis Scott - Wrote U.S. National Anthem.
King, Rufus - American political leader, whose policies resulted in the prohibition of slavery in the Northwest Territory.
Kipling, Rudyard - Writer ("The Jungle Books").
Kossuth, Lajos - Hungarian patriot and statesman.
Kresge, S.S - Founder of "Kresge's" which later became "K-mart".
- L -
Lafayette, Marquis de - Supporter of Amerian Freedom.
LaGuardia, Fiorello - American political reformer, a Congressman (1916-1933), and mayor of New York City.
Lake, Simon - Built first submarine successfull in open sea.
Lamar, Joseph E. - Supreme Court Justice.
Lamar, Mirabeau B. - 3rd President of the Republic of Texas.
Land, Frank S. - Founder Order of DeMolay.
Landon, Alfred M. - Highly successful independent oil producer and governor of Kansas (1933 - 1937).
Lessing, Gotthold Ephraim - German dramatist, critic, and one of the leaders of the Enlightenment.
Lewis, John L. - American labor leader, born in Lucas, Iowa.
Lewis, Meriwether - Explorer (Lewis and Clark Fame).
Lincoln, Elmo - First actor to play Tarzan of the Apes (1918).
Lindbergh, Charles - Aviator.
Lipton, Sir Thomas - Tea.
Livingston, Robert - Co-Negotiator for purchase of Louisiana Territory.
Liszt, Franz - Hungarian-born pianist and composer, founder of the solo piano recital.
Lloyd, Harold C. - Entertainer.
- M -
MacArthur, General Douglas - Commander of Armed Forces in Philippines.
MacDonald, Sir John A. - Prime Minister of Canada (1867-73 & 1878-91).
Marshall, James W. - Discovered Gold at Sutter's Mill California (1848).
Marshall, John - Chief Justice U.S. Supreme Court (1801 - 1835).
Marshall, Thurgood - Supreme Court Justice.
Martí, José Julian - Cuban writer and patriot.
Mathews, Stanley - Supreme Court Justice.
Mayer, Louis B. - Film producer who merged to form Metro-Goldwyn-Mayer (MGM).
Mazzini, Giuseppe - Italian revolutionary and political theorist.
Mayo, Dr. William (father) and Charles (son) - Began Mayo Clinic.
Maytag, Fredrick - Maytag.
McGovern, George - American political leader, WWII bomber pilot, and professor (Dakota Wesleyan University).
McKinley, William - 25th President of the U.S.
Menninger, Charles F. (father) and Karl A. (son) - Psychiatrists famous for treating mental illness.
Mesmer, Franz Anton - practiced "Mesmerism" which led to Hypnotism.
Meyerbeer, Giacomo - German composer, who influenced the work of the German composer Richard Wagner.
Michelson, Albert Abraham - Successfully measured the speed of light in 1882.
Minton, Sherman - Supreme Court Justice.
Mitchell, Edgar D. - American astronaut, the sixth person to walk on the moon.
Mix, Tom - U.S. Marshal turned actor. Stared in over 400 western films.
Monckton, Lionel - Musician.
Monge, Gaspard, Comte de Péluse - French mathematician, recognized as the inventor of descriptive geometry.
Monroe, James - 5th President of the U.S.
Montgolfier, Jacques Etienne - Co-developer of the first practical hot-air balloon.
Moody, William H. - Supreme Court Justice.
Mozart, Leopold - Father of Wolfgang, concertmaster, celebrated violinist, composer, and author.
Mozart, Wolfgang Amadeus - Composer.
Mucha, Alphonse - Czech-French poster designer and painter ("Art Nouveau" period).
Murphy, Audie - Most decorated American Soldier of WWII.
- N -
Naismith, James - Inventor of Basketball.
Nelson, Samuel - Supreme Court Justice.
New, Harry S. - Postmaster General who established Airmail.
Newton, Joseph Fort - Christian Minister.
Nunn, Sam - U.S. Senator.
- O -
O'Higgins, Bernardo - Chilean leader, who helped win independence for his country and served as supreme dictator.
Olds, Ransom E. - American automobile pioneer.
Otis, James - Famous for "Taxations without Representation is Tyranny".
- P -
Palmer, Arnold - Golf Pro.
Papst, Charles F. - Coined the term "Athletes Foot".
Paterson, William - Supreme Court Justice.
Peale, Charles Willson - American painter (late 18th century to early 19th century).
Peale, Norman Vincent - American clergyman, author, and founder of "Guidepost".
Peary, Robert Edwin - First man to reach the North Pole (1909).
Penny, James C. (J.C. Penny) - Retailer.
Pershing, General John Joseph - Decorated American Soldier.
Pike, Albert - Author of "Morals and Dogma".
Pitney, Mahlon - Supreme Court Justice.
Poinsett, Joel R. - U.S. Minister to Mexico who developed the flower: Poinsettia.
Polk, James Knox - 11th President of the U.S.
Pope, Alexander - Writer.
Pullman, George - Built first sleeping car on train.
Pushkin, Aleksander - Russian Poet.
- R -
Reed, Stanley F. - Supreme Court Justice.
Revere, Paul - Famous American.
Rhodes, Cecil - Prime Minister of Cape Colony (1890).
Richardson, Elliot - Attorney General.
Rickenbacker, Captiain Eddie - Great American Air Force Ace.
Ringling Brothers - All 7 brothers and their father were Masons.
Rizal, José - Filipino physician, novelist, and nationalist martyr.
Roberts, Allen E.- Author of several books on Masonry.
Robinson, John J. - Author of "Born in Blood" and "A Pilgrim's Path".
Robinson, Sugar Ray - American Boxer.
Rogers, Roy - American cowboy and screen star.
Rogers, Will - Actor/Humorist.
Romberg, Sigmund - 20th century Hungarian-American composer.
Roosevelt, Franklin D. - 32nd President of the U.S.
Roosevelt, Theodore - 26th President of the U.S.
Rutledge, Wiley B. - Supreme Court Justice.
- S -
Salten, Felix - Creator of Bambi.
San Martin, José de - Organized an expedition to liberate Peru from Spanish rule.
Sanders, Harland ("Colonel Sanders")- Founder of Kentucky Fried Chicken Restaurant.
Sarnoff, David - Father of T.V.
Sax, Antoine Joseph - Invented the Saxophone (1846).
Schiller, (Johann Christoph) Friedrich von - German poet, dramatist, philosopher, and historian.
Schirra, Walter Marty, Jr. - American astronaut.
Schoonover, George - Founder of "The Builder".
Scott, Capt. Robert Falcon - English Explorers.
Scott, Sir Walter - Writer.
Scott, General Winfield - American army officer, who played a major role in the Mexican War (1846-1848).
Sellers, Peter - Actor.
Shackleton, Sir Ernest - English Explorer.
Sibelius, Jean - Composer (Finland).
Skelton, Red - Entertainer.
Sloane, Sir John - English Artist.
Smith, Joseph, Jr - Founded The Church of Jesus Christ of Latter Day Saints.
Smith, John Stafford - Wrote the music that became the US National Anthem.
Smithson, James - British mineralogist and chemist, whose legacy provided for the foundation of the Smithsonian Institution.
Sousa, John Philip - Composer who led the U.S. Marine Band from 1880 to 1892.
Speaker, Tris - Baseball Hall of Famer (1937). Spilsbury, Sir Bernard - English Scientists.
Stafford, Thomas Patten - American astronaut.
Stanford, Leland - Drove the gold spike linking the intercontinetal railroad & Founded Stanford University.
Stevenson, Adlai - (not the governor of Illinois, but his father who was Vice President in 1892).
Stewart, Potter - Supreme Court Justice.
Still, Andrew T. - American Physician who devised treatment of Osteopathy.
Stratton, Charles "Tom Thumb" - Entertainer.
Steuben, Baron von - Prussian-American general of the American revolutionary army.
Sullivan, Sir Arthur - Musician.
Swayne, Noah H. - Supreme Court Justice.
Swift, Johathan - Wrote Gulliver's Travels.
- T -
Taft, William Howard - 27th President of the U.S.
Teets, John W. - Chairman and Presiden of Dial Corporation.
Thomas, Danny - Entertainer.
Thomas, Dave - Founder of "Wendy's" Restaurants.
Thomas, Lowell - Brought Lawrence of Arabia to public notice.
Thornhill, Sir James - English Artist.
Tinker, Joe - American professional baseball player.
Tirpitz, Alfred Von - German Naval officer responsible for submarine warfare.
Todd, Thomas - Supreme Court Justice.
Travis, Colonel William B. - Alamo.
Trimble, Robert - Supreme Court Justice.
Truman, Harry S. - 33rd President of the U.S.
- V -
Vinson, Frederick M. - Supreme Court Justice.
Voltaire (Francois Marie Arouet) - French writer and philosopher.
- W -
Wadlow, Robert Pershing - Tallest human on record being almost 9 feet tall.
Wallace, Governor George C. - Presidential Candidate who was nearly assasinated.
Wallace, Lewis - Wrote "Ben Hur".
Wanamaker, John - 19th century American merchant.
Warner, Jack - Warner Brothers Fame.
Warren, Earl - Supreme Court Justice.
Warren, Joseph - A major general during the American Revolution, who was killed in the Battle of Bunker Hill.
Washington, Booker T - Educator and author.
Washington, George - 1st President of U.S.
Watson, Thomas John - American industrialist (IBM).
Wayne, John - Actor.
Webb, Matthew - First man to swim the English Channel (1875).
Weitz, Paul J. - American astronaut who flew on Skylab and space shuttle missions.
Wesley, Samuel - Musician.
Whiteman, Paul - "King of Jazz".
Wilde, Oscar - Irish-born writer (The Picture of Dorian Gray (1891)).
Woodbury, Levi - Supreme Court Justice.
Wolfitt, Sir Donald - English Actor.
Woods, William B. - Supreme Court Justice.
Wyler, William - Director of "Ben Hur".
- Y -
Young, Denton True "Cy" - The first pitcher to be elected to the Baseball Hall of Fame.
- Z -
Zahrt, Dennis M. - Wise old man Wink.
Zanuck, Darryl F. - Co-founder of 20th Century Productions in 1933.
Ziegfeld, Florenz - His Ziegfeld's Follies began in 1907.
Zoffany, John - Artist.

Co do polskiego Wolnomularstwa pierwszą polską lożą masońską było założone w 1721 w Warszawie Czerwone Bractwo (fr. la Confrérie Rouge), pozostające pod wpływem wolnomularstwa jakobickiego, loża ta jednak szybko się rozpadła. Około roku 1743 powstały loże w Wiśniowcu i Dukli założone przez Mniszchów i używające rytuału symbolicznego angielskiego. W 1744 roku powstała w Warszawie loża Towarzystwo trzech braci, która odbywała swoje prace w języku francuskim. Po wydaniu 17 maja 1751 roku przez Benedykta XIV bulli potępiającej masonów loża ta przestała funkcjonować. Swoją działalność wznowiła w 1757 roku. Również lwowska loża Świątynia trzech bogiń powstała w 1747 roku szybko na skutek działań duchowieństwa przestała funkcjonować jawnie.[9] 30 maja 1751 roku powstała gdańska loża Trzech pionów wzorująca się na berlińskiej loży Trzech globów. 18 stycznia 1767 z inicjatywy Augusta Fryderyka Moszyńskiego powstała loża Cnotliwy Sarmata, przekształcona we wrześniu 1768 w Wielką Lożę Cnotliwy Sarmata w Warszawie. W 1780 loże polskie i litewskie połączyły się w lożę Katarzyny pod Gwiazdą Północną, która w roku 1781 weszła w skład utworzonej na podstawie konstytucji Jamesa Andersona Wielkiej Loży Narodowej Wielkiego Wschodu Polski.

26 lutego 1784 został ogłoszony Akt ogłoszenia i ustawy Wielkiego Wschodu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego – pierwsza konstytucja polskiej masonerii, obowiązującą do 1821 roku.

W 1781 wielkim mistrzem Wielkiego Wschodu Polski został Ignacy Potocki. Loże gromadziły wówczas liczne przedstawicielstwo arystokracji. Do loży wolnomularskiej należał nawet król Stanisław August Poniatowski. W latach 1784-1788 wielkim mistrzem Wielkiego Wschodu Polski był późniejszy targowiczanin Stanisław Szczęsny Potocki.

Na ogólną liczbę 359 posłów na Sejm Czteroletni, aż 74 było masonami (20%). 12 stycznia 1789 wielkim mistrzem został Kazimierz Nestor Sapieha. 8 maja 1788 loża Katarzyny pod Gwiazdą Północną zmieniła nazwę na Stanisława Augusta pod Gwiazdą Północną [10]. Masoni brali aktywny udział w pisaniu konstytucji 3 maja 1791 roku i w przeprowadzeniu przewrotu parlamentarnego, który doprowadził do jej uchwalenia. Zgromadzenie Przyjaciół Konstytucji Rządowej znajdowało się pod kontrolą loży. W czasie insurekcji kościuszkowskiej w 1794 z inicjatywy masonerii powstał radykalny klub jakobinów, którego członkiem był m.in. Józef Zajączek. Polska była najdalej wysuniętym na wschód krajem, gdzie tak wcześnie powstawały loże wolnomularskie.

Za czasów Księstwa Warszawskiego wolnomularstwo znajdowało się pod opieką Napoleona I, zaś w czasach Królestwa Polskiego pod opieką Aleksandra I. Masoni przyczynili się wówczas – z jednej strony – do rozwoju oświaty, ale także do likwidacji wielu zakonów, co spowodowało wzmocnienie antymasońskich resentymentów. Czołowym działaczem wolnomularskim był Stanisław Kostka Potocki. W 1821 masoneria w zaborze rosyjskim została rozwiązana.

Jednym ze zwolenników odzyskania przez Polskę niepodległości był wolnomularz i prezydent Stanów Zjednoczonych Woodrow Wilson. W dwudziestoleciu międzywojennym masoneria skupiała część polskiej inteligencji. Pierwszy prezydent Polski Gabriel Narutowicz był wolnomularzem. Reaktywowany w 1920 zakon w większości poparł Józefa Piłsudskiego, on popierał i nakłaniał ludzi ze swego otoczenia do wstępowania do masonerii. Według niektórych źródeł WLNP brała udział w przygotowaniu zamachu majowego[12]. Mimo to, w 1938 r. rozpętała się kampania antymasońska w której zasłynął m.in. były premier i ex-wolnomularz Leon Kozłowski[13]. Ostatecznie jesienią tego roku dekretem prezydenta RP Ignacego Mościckiego, nastąpiło rozwiązanie wszystkich stowarzyszeń masońskich w Polsce [14]. Pojedyncze loże działały jednak w konspiracji.

W okresie powojennym loże praktycznie nie istniały. Pojedyncze osoby, spotykające się konspiracyjnie i sympatyzujące z ideami masońskimi, nie miały żadnego wpływu na rozwój wydarzeń. Idee masońskie nie znajdowały żadnego poparcia ani w ideologii komunistycznej, ani w kręgach opozycji katolickiej, ani w bardziej lewicowych kręgach opozycji. Nie miały też żadnego wpływu na dzieje "Solidarności" oraz wydarzeń 1989 roku.

Obecnie najważniejszymi działającymi w Polsce organizacjami wolnomularskimi są działająca wcześniej w konspiracji i zarejestrowana w 1991 Wielka Loża Narodowa Polski, Wielki Wschód Polski i Międzynarodowy Mieszany Zakon Wolnomularski "Le Droit Humain". W pierwszej połowie lat 90. XX w. we Wrocławiu działała loża Horus, podporządkowana obediencjom niemieckim[15][16].

W Polsce ukazują się dwa pisma wolnomularskie: Ars Regia i Wolnomularz Polski. W Polsce żyje dzisiaj ok. 500 wolnomularzy różnych obediencji. Najwięcej lóż działa w Warszawie, w innych miastach pojedyncze (w Poznaniu, Krakowie, Katowicach, Toruniu, Lublinie i Gdańsku). Polscy masoni to przeważnie drobni przedsiębiorcy i przedstawiciele szeroko pojętej inteligencji.

Jeden z największych w Europie zbiorów książek masońskich, które przywieźli do Polski Niemcy podczas II wojny światowej z terenu III Rzeszy i Belgii, posiada Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu [17].

6 lutego 1997 poseł Jan Skrobisz zwrócił się do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji Leszka Millera z prośbą o wyjaśnienie sytuacji prawnej działających w Polsce lóż masońskich podporządkowanych Wielkiemu Wschodowi Francji[18].

W dzisiejszych czasach w Polsce masoneria jest nieliczna i niewielu wolnomularzy uczestniczy w życiu politycznym[23]. Polscy wolnomularze przed wojną i tuż po niej związani byli głównie z Polską Partią Socjalistyczną i Stronnictwem Demokratycznym. Wolnomularzami byli m.in. działacz opozycji demokratycznej i socjalista Jan Józef Lipski oraz wicemarszałek Sejmu Aleksander Małachowski, członek Unii Pracy, która przez pewien czas znajdowała się w koalicji wyborczej z Sojuszem Lewicy Demokratycznej.

W bliskich stosunkach z polskimi wolnomularzami liberalnymi pozostaje Maria Szyszkowska – m.in. współredaguje Wolnomularza Polskiego, nie należy jednak do żadnej loży. Wszyscy dotychczasowi wielcy mistrzowie Wielkiego Wschodu Polski są osobami o poglądach centrolewicowych: Andrzej Nowicki, Zbigniew Gertych i Piotr Kuncewicz.

Bardziej konserwatywny charakter ma Wielka Loża Narodowa Polski, afiliowana przy Wielkiej Zjednoczonej Loży Anglii. Należało do niej kilku polityków zaliczanych do prawej strony sceny politycznej. Od swojej przynależności do masonerii odciął się związany po 1989 roku z narodowo-katolickimi partiami Jan Olszewski[24]. Bronisław Wildstein był aktywnym wolnomularzem, związanym początkowo z paryską lożą "Kopernik", skupiającą osoby o polskich korzeniach w ramach Wielkiej Loży Narodowej Francji, a następnie z Warszawską lożą-matką "Kopernik" Wielkiej Loży Narodowej Polski oraz z Krakowską lożą "Przesąd Wyzwolony", której był Wielkim Mistrzem. Oprócz tego pełnił funkcję Wielkiego Dozorcy Wielkiej Loży Narodowej Polski.[25]. Obecnie twierdzi, że nie jest już związany z wolnomularstwem.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez blad dnia Czw 22:14, 02 Lip 2009, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
Michaelo Angelo
Moderator



Dołączył: 08 Maj 2009
Posty: 54
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Wrocław

PostWysłany: Pią 6:53, 03 Lip 2009    Temat postu:

Mucha, Alphonse - Czech-French poster designer and painter ("Art Nouveau" period). Miałem w rodzinie masona Very Happy !

Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez Michaelo Angelo dnia Pią 6:54, 03 Lip 2009, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
janusz
Moderator Globalny



Dołączył: 11 Maj 2009
Posty: 371
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: WROCŁAW

PostWysłany: Pon 21:26, 19 Paź 2009    Temat postu:

Okazuje się że Historia wzniesienia Świątyni Najwyższej Opatrzności to jednocześnie historia zawłaszczenia jej idei przez Kościół Rzymskokatolicki. Początkowo budowa miała być realizacją, nie wykonanej nigdy z przyczyn historycznych, Deklaracji Stanów Zgromadzonych o wybitnie masońskiej proweniencji, którą uchwalił jednomyślnie Sejm Czteroletni dnia 5 maja 1791 roku. W okresie międzywojennym zaczęto zaprojektowanej budowli nadawać kolejne, symboliczne znaczenia. W miarę upływu czasu intencji i symbolicznych znaczeń przybywało. Obecnie jej wzniesienie ma czcić nie tylko Konstytucję 3 Maja, ale także odzyskanie przez Polskę niepodległości: w roku 1918 oraz w roku 1989, również rocznicę Bitwy Warszawskiej z roku 1920, ponadto - siedemsetlecie uzyskania przez Warszawę praw miejskich, dwustulecie powstania diecezji warszawskiej oraz wejście świata w drugie tysiąclecie chrześcijaństwa. Jednym słowem kościół, który jest wznoszony w Wilanowie niewiele będzie mieć wspólnego, poza nazwą, z tym który zamierzali zbudować twórcy Ustawy Rządowej – a więc ponad wyznaniową świątynią łączącą wszystkich uczciwych ludzi.
Wiecej w poniższym linku.
[link widoczny dla zalogowanych]


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
janusz
Moderator Globalny



Dołączył: 11 Maj 2009
Posty: 371
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: WROCŁAW

PostWysłany: Sob 19:11, 28 Lis 2009    Temat postu:

Andrzej Wajda w filmie''Popioły''pokazał jak wyglądało
przyjęcie do loży masońskiej w czasach napoleońskich.
http://www.youtube.com/watch?v=1onYVpycHFQ

Warszawa, czasy napoleońskie.
Młody szlachcic Rafał Olbromski, sekretarz księcia Jana Gintułta, zostaje przyjęty do loży masońskiej. Do masonerii przystępuje również Helena, niegdyś wielka miłość Olbromskiego, dziś żona generała de With, mistrza loży.


Post został pochwalony 0 razy

Ostatnio zmieniony przez janusz dnia Sob 19:14, 28 Lis 2009, w całości zmieniany 1 raz
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
janusz
Moderator Globalny



Dołączył: 11 Maj 2009
Posty: 371
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 4 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: WROCŁAW

PostWysłany: Sob 19:48, 05 Gru 2009    Temat postu:

Masoni zobowiązani są do świadczenia sobie wzajemnie wszelkiej pomocy.
Okrzyk ''do mnie Dzieci Wdowy!'' to wezwanie wypowiadane w chwili
zagrożenia jednego z''braci''.W niżej,nieco długim fragmencie ''Popiołów'',
który warto jednak obejrzeć jest właśnie ukazana taka scena.
Ciekawostką jest,że ''Mason'' broni przed zniszczeniem kościół św.Jakuba,
narażając przy tym swoje własne życie. Surprised
http://www.youtube.com/watch?v=D5Nb5jq7mW0&feature=related


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat  
Autor Wiadomość
blad
Administrator



Dołączył: 08 Maj 2009
Posty: 476
Przeczytał: 0 tematów

Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Wielka Brytania

PostWysłany: Pią 21:17, 01 Sty 2010    Temat postu:

„Dzieci wdowy” w Watykanie

„Prawda niczego się nie wstydzi i nie musi się ukrywać” – pisał Tertulian przeciw sekcie Walentyna. Zdanie to Kościół wielokrotnie przypominał w ostatnich trzech stuleciach w odniesieniu do sekty znacznie bardziej społecznie niebezpiecznej niż antyczni gnostycy, a mianowicie tzw. „sekty masońskiej”.

Papież Leon XIII nazwał masonerię „sektą starającą się ujarzmić Kościół i postawić go niczym pokorną służącą u stóp państwa”. Podkreślał w swojej encyklice Humanum genus, że masoneria jest, rozpatrując jej działania i ideologię pod kątem celów, „punktem środkowym” – kloaką zlewającą w sobie wszystkie sekciarskie błędy „nowych czasów”. Już ponad sto lat wcześniej Klemens XII ubolewał nad powstaniem i rozprzestrzenianiem się nowej synkretycznej sekty „masońskiej”, definiując po raz pierwszy te tajne stowarzyszenie. Najwcześniejsza definicja masonerii zwracała uwagę na tajny, ukryty charakter organizacji, na „pokrywane nienaruszalnym milczeniem” tajemnice, na które składa się przysięgę „pod groźbą najcięższych kar”. Od samego początku pojawił się problem, jak ten konglomerat różnych poglądów i różnych celów nazwać.

Używana dzisiaj potocznie nazwa „masoneria” – tak przez „adeptów Hirama”, jak i przez katolików – jest w istocie nazwą umowną, która określa cały zbiór różnorodnych organizacji tajnych, zakonspirowanych stowarzyszeń, odzwierciedlających szeroką paletę poglądów teologicznych, filozoficznych, politycznych i społecznych. Papież Benedykt XIV pisał o „stowarzyszeniach nazwanych potocznie wolnomularskimi”, Leon XII, Pius VIII i Pius IX o „tajnych stowarzyszeniach”, jak podkreślał Pius IX – istniejących „pod różnymi nazwami”. Najważniejszymi tajnymi stowarzyszeniami, posiadającymi największe wpływy w XIX i XX wieku, było wolnomularstwo „francuskie” i tzw. „szkockie” oraz europejski karbonaryzm. Warto jednak w tym miejscu wymienić jeszcze pomniejsze, choć równie niebezpieczne sekty: Iluminanci, Zakon Martynistów, włoska sekta Mazziniana oraz Societa Emancipatrice della Chiesa Romana Cattolica, irlandzcy Fenianie, gnostyccy Różokrzyżowcy, tzw. pruskie loże „niehumanitarne” czy tajne związki żydowskie, jak np. B’nai B’rith1.
Mity i legendy

Wokół tajnych stowarzyszeń, a w szczególności masonerii, narosło wiele mitów i legend, które – powtarzane do dziś – tworzą atmosferę tajemniczości i snobistycznej tradycji. Niestety, wiele z nich jest upowszechnianych przez zadeklarowanych przeciwników masonerii, nieświadomych faktu, że powtarzane kłamstwa są wymyślone przez braci lożowych. Jednym z mitów jest opinia o odległym pochodzeniu „wolnomularstwa”, którego korzenie mają rzekomo sięgać starożytnego bractwa pitagorejczyków lub co najmniej średniowiecznych cechów murarskich czy węglarskich, bądź zapoznanych z tajemnicami Wschodu templariuszy. Koncepcje te, będące „życzeniami masonów”, nie mają żadnego potwierdzenia w badaniach naukowych, stanowią kreowanie własnej tradycji przez tajne stowarzyszenia przy pomocy zawłaszczania przeszłości2. Historia masonerii rozpoczyna się w XVIII wieku, od bractw znudzonej angielskiej i francuskiej arystokracji, które zajmowały się nie tyle snuciem śmiałych planów politycznych, ile poszukiwaniem np. „gazu fluidalnego” – będącego rzekomo esencją życia, zapewniającą wieczną młodość – lub „kamienia filozoficznego”, dającego wieczne szczęście... Wraz z rozwojem naturalistycznej i racjonalistycznej filozofii oświecenia ekstrawagancje stopniowo wypierane były przez mieszaninę filozoficznych nowości i gnostyckiego mistycyzmu, w dalszym ciągu atrakcyjnego dla wpływowych warstw społecznych. Dodatkowym walorem tajnych stowarzyszeń był fakt przenoszenia członkostwa w nich ponad przynależność do tradycyjnych związków i grup społecznych. Zwłaszcza bogata, ale pozbawiona w XVIII w. wpływów społecznych i politycznych burżuazja zauważyła, że masoneria daje jej – praktycznie do tej pory niedostępne – możliwości oddziaływania, że jest „nową, tajną arystokracją, przyszłego świata”, do której ze względu na naturalistyczny egalitaryzm może przynależeć3.

Kolejnym szkodliwym mitem jest głoszone przez „konspirologów” przekonanie o tym, że każde wydarzenie na świecie stanowi pośredni lub bezpośredni zamysł tajnych towarzystw, jest niejako na bieżąco wykuwane w lożowych kuźniach, w których panuje wręcz nadprzyrodzona jedność i zgodność celów4. Masoneria w tych poglądach jawi się maluczkim jako posiadacz wszystkich przymiotów Boskich: jest wszechmocna, wszechobecna, wszechwiedząca – trudno wyobrazić sobie bardziej skuteczną propagandę wolnomularską... Przed takim spojrzeniem na tajne stowarzyszenia przestrzegał papież Leon XIII, widząc poważną pokusę w przypisywaniu wszelkich nieszczęść i cierpień szkodliwej działalności masonerii. Trzeba przyznać, że oddziaływanie tajnych związków nie słabnie, a wręcz przeciwnie – w ostatnich dziesięcioleciach, zwłaszcza po II wojnie światowej, uległo wzmocnieniu – oraz że tajne stowarzyszenia odniosły wiele sukcesów, jednak pamiętać należy również o porażkach masonerii. Zwolennicy „tajemnic Wschodu” przemilczają ciosy zadane masonerii przez papieża Piusa IX, który nakazał opublikowanie przechwyconych dokumentów karbonariuszy. Przeciwnicy tajnych stowarzyszeń pomijają milczeniem infiltrację tych związków, rozpoczętą przez katolickie organizacje antymasońskie na specjalne życzenie papieża św. Piusa X. Zapomina się o celnym uderzeniu w działalność wolnomularstwa w Hiszpanii przez gen. Franco i w Portugalii przez prof. Salazara, o sparaliżowaniu działania tajnych związków we Francji przez marszałka Petaina oraz w Italii Mussoliniego, w której działalność tajnych związków została zakazana. Wreszcie milczy się na temat wywiezionych z Berlina do Moskwy w 1945 roku archiwów wolnomularskich, które zdaniem prawosławnego intelektualisty Olega Płatonowa zawierają interesujące dokumenty dotyczące infiltracji Kościoła katolickiego...5 Co stanie się z tymi dokumentami – jeszcze nie sposób przewidzieć. Wiadomo jednak, że nie należy (przestrzegał o tym abp Lefebvre) wyciągać pochopnych wniosków prowadzących do przesady, a zarazem do faktycznego zaciemnienia sprawy.
„Zbrodnie przykrywają tajemnice”

Dokumenty papieskie dotyczące tajnych stowarzyszeń cechowała rozwaga i troska o dobro Kościoła i wiernych6. Osiemnastowieczne dokumenty papieskie nie tylko stanowią pierwszą próbę zdefiniowania nowego zjawiska religijno-społecznego, ale korzystając z przysługującego papieżom przywileju pasterskiego zdecydowanie potępiają tajne towarzystwa, dokładnie precyzując, do kogo potępienie jest adresowane, na czym polega przestępstwo i jakie grożą za nie kary. Zaniepokojony rozwojem konspiracji papież Klemens XII w encyklice In eminenti z roku 1738 kwalifikuje przynależność do potępionych stowarzyszeń jako herezję, którą poleca ścigać przeznaczonym do tego władzom kościelnym. Papież Benedykt XIV w encyklice Providas (1751) rozwija myśli swojego poprzednika, ukazując przyczyny tak surowego potraktowania osób przynależących do tajnych stowarzyszeń, „nazwanych potocznie wolnomularskimi”. Najważniejszą przyczyną, zdaniem Ojca Świętego, jest synkretyczny charakter stowarzyszeń, do których przyjmowani są „ludzie wszelkiej religii i z wszelkich sekt”, z czego może wyniknąć poważna szkoda „dla czystości religii katolickiej”. Abp Lefebvre komentuje ten dokument papieski stwierdzając, że „papieże zawsze zwalczali indyferentyzm, błąd polegający na twierdzeniu, iż wszystkie religie są dobre, że każdy może mieć swoją religię i że nie należy stawiać religii katolickiej ponad innymi. Jest to przeciwne prawdzie katolickiej i katolik nie może tego przyjąć”. Kolejne dwie przyczyny nałożenia ekskomuniki dotyczyły natury moralnej, a mianowicie wymaganego od adeptów bezwzględnego zachowania tajemnicy, „pod której osłoną ukrywa się wszystko”. Papież powołując się na autorytet antycznego pisarza Natalisa zwraca uwagę, że „zbrodnie przykrywają się tajemnicą” – zbrodnie wymierzone w prawowitą władzę religijną i polityczną. W ostatnim punkcie rozwija powyższą myśl, wskazując na nielegalność w świetle prawa kościelnego i państwowego podejmowanych przez organizacje tajne działań, z czego wynika ich wywrotowość i antypaństwowość.
„Buntownicze, tajne stowarzyszenia”

Rewolucja we Francji oraz wojny napoleońskie, w czasie których „wartości 1789 roku” zostały rozniesione po całej Europie, spowodowały nową potrzebę zabrania głosu w sprawie tajnych towarzystw. Argumentacja zawarta w dokumentach papieskich została wzbogacona o nowe elementy.

Wydany w 1821 roku przez papieża Piusa VII list apostolski Ecclesiam a Iesu Christo w dużym stopniu został poświęcony działającemu coraz prężniej na terenie Italii związkowi karbonariuszy. Papież wraz z hierarchią kościelną posiadał słuszne podejrzenia, że „oglądane przez nas nieszczęścia” rewolucji były w poważnym stopniu wywołane przez tajne stowarzyszenia. Przekonania wzmacniały dokumenty przechwycone w czasie policyjnego śledztwa, dotyczącego wywrotowej działalności bawarskiego tajnego towarzystwa Iluminatów, które przygotowywało przewrót polityczny. Dokumenty świadczyły o istnieniu powiązań Iluminatów, a zwłaszcza przywódcy sekty, ex-jezuity profesora Adama Weishaupta, z późniejszymi przywódcami rewolucji francuskiej (np. Palais Royal). Bliski współpracownik Weishaupta, nawrócony hrabia de Virene, w całej rozciągłości potwierdził śmiałe plany rewolucyjne Iluministów. Rewolucja w Bawarii została zażegnana – we Francji, w osiem lat po iluministycznym konwencie w Wilhelmsbad, niestety stała się faktem. Nesta Webster, przedwojenna angielska badaczka dziejów tajnych towarzystw, w swojej szczegółowej pracy poświęconej rewolucji światowej udowadniała, że wszystkie późniejsze tajne grupy rewolucyjne czerpały z pomysłów i dorobku bawarskich Iluminatów, którzy stali się wzorcem XIX i XX-wiecznych rewolucjonistów7. Zarzucając karbonariuszom heretyckie poglądy, papież Pius VII zwracał uwagę, że „udają oni szczególną cześć i nadzwyczajne oddanie nauce i osobie Zbawiciela Jezusa Chrystusa, którego mają niekiedy czelność nazywać swoim Wielkim Mistrzem i Zwierzchnikiem swego związku”. Papież przestrzegał katolików przed karbonaryzmem, głoszącym „obojętność w sprawach religijnych” i dążących do obalenia władzy papieskiej szerząc idee rewolucyjne. Metody karbonariuszy nie pozostawiały żadnych wątpliwości co do zasadności potępienia tej organizacji. Skrytobójstwa, trucicielstwo, morderstwa, za którymi stali przywódcy tej organizacji, zostały przez Piusa VII przypomniane wiernym. Słowa papieskie uzyskały potwierdzenie kilkadziesiąt lat później, kiedy opublikowano przechwycone dokumenty karbonarskiej konspiracji Alta Vendita, ujawniającej dalekosiężne cele tej organizacji i metody infiltracji Kościoła katolickiego, zmierzające do przeprowadzenia „rewolucji w tiarze i kapie, maszerującej z krzyżem i sztandarem”8.

Oficjalna wypowiedź Pius VII i potępienie karbonaryzmu wywarło ograniczone skutki. W Italii formowały się dwa wrogie obozy – monarchistyczno-katolicki i demokratyczno-republikańsko-karbonarski; sytuacja zbliżała się do konfrontacji. W takich warunkach ponownie zabrał głos Namiestnik Chrystusowy, papież Leon XII, zdecydowanie potępiając poglądy i metody działania karbonariuszy (encyklika Quo graviora z 1826 r.) oraz przypominając wypowiedzi swoich poprzedników i napominając władze państwowe, monarchów i szefów rządów, aby wytężyli swoje działania zmierzające z jednej strony do likwidacji przyczyn wrzenia rewolucyjnego, zaś z drugiej strony, do zwiększenia środków bezpieczeństwa. Leon XII skierował swoje słowa również bezpośrednio do działaczy tajnych towarzystw, nawołując ich do przyjęcia Chrystusowego miłosierdzia i nawrócenia bez jakichkolwiek sankcji kościelnych, po uprzedniej spowiedzi i bez potrzeby wyjawienia wszelkich sekretów organizacji, z którymi byli związani, a co mogłoby mieć dla penitentów fatalne skutki związane z zagrożeniem życia. Trzy lata później (1829) dokumenty Leona XII i poprzednich papieży, dotyczące „buntowniczych tajnych stowarzyszeń”, zostały przypomniane przez papieża Piusa VIII w encyklice Traditi. Pius VIII wyraźnie umiejscowił w swoim dokumencie walkę z tajnymi towarzystwami w sferze nadprzyrodzonej, związanej z walką o czystość dusz i czystość wiary katolickiej, wyrażając swoje szczególne zaniepokojenie rosnącymi tendencjami heretyckimi związanymi z rozprzestrzenianiem się tajnych stowarzyszeń na uczelniach i wśród młodzieży. Następny rok ujawnił siłę tajnych towarzystw, które wyniesione na rewolucyjnej fali przejęły władzę we Francji i Belgii oraz niektórych państwach włoskich i niemieckich. Walka jednak trwała nadal.
„Sekta dysząca zbrodnią”

Zapowiadane przez Matkę Boską w La Salette zaburzenia rewolucyjne, które przetoczyły się przez Europę w 1848 r. (zwane potocznie Wiosną Ludów) swoimi korzeniami również sięgały rewolucyjnych tajnych spisków, którymi z lubością posługiwała się polityka angielska, mająca na celu destabilizację politycznej sytuacji na kontynencie. Władający wówczas Kościołem papież Pius IX zwracał uwagę na wywrotową działalność tajnych towarzystw już w 1846 roku (encyklika Qui pluribus), ale dopiero pogarszająca się po 1848 roku sytuacja Państwa Kościelnego, wstrząs spowodowany „Wiosną Ludów”, dała impuls Papieżowi do zajęcia się kwestią tajnych stowarzyszeń. W wygłoszonej na wygnaniu w Gaecie alokucji (20 IV 1849 r.) Quibus quantisque Pius IX w ostrych słowach oskarżył tajne sekty o „propagowanie przewrotnych dogmatów (...) zgubnych tak dla zbawienia dusz, jak dla dobra i spokoju świeckiego społeczeństwa”. W przemówieniu z 9 XII 1854 roku oskarżył tajne stowarzyszenia o zintensyfikowanie i zintegrowanie działań przeciw Kościołowi, mających na celu „dokonanie przewrotu w Kościele i państwie”. Abp Lefebvre, komentując dokumenty Piusa IX, zwracał uwagę na ostrożność papiestwa, idącą w parze ze zdecydowaniem w zwalczaniu masonerii. Papieże wzywali do „zerwania maski”, zdemaskowania tajnych towarzystw, ukazania prawdziwych motywów skrywanych za zasłoną filantropii i hasłem postępu. Często same działania masonerii umożliwiały skuteczną kontrakcję ze strony Kościoła. Opisywany przez Margiottę przywódca Wielkiego Wschodu, Włoch Adrian Lemmi, zakupił dawną rezydencję papieża św. Piusa V (Pałac Borgiów), w której mieściła się od tej pory siedziba Wielkiego Wschodu Włoskiego. W rezydencji polecił przebudowę tak, aby wychodek znajdował się w sali mieszczącej niegdyś główną kaplicę pałacową. Nieczystości miały spływać na duży kamienny ołtarz... Jednak sprawa się wydała i spowodowała interwencję architekta miejskiego oraz instytucji odpowiedzialnych za utrzymanie higieny, a przez to stała się publicznym zgorszeniem, które spowodowało dużą utratę popularności wolnomularstwa. Innym razem przyszły wielki mistrz masonerii belgijskiej Van Humbeeck, nie ukrywając intencji stwierdził:

jeśli jest jakiś trup na świecie, przeszkadza on na drodze postępu: ten trup z przeszłości, aby go nazwać jasno jego własnym imieniem, to katolicyzm... Dzisiaj przyjrzeliśmy się dokładnie temu trupowi. I wprawdzie nie wrzuciliśmy go do grobu, ale przynajmniej zrobiliśmy w tym kierunku pewne kroki9.

Takie otwarte działania tajnych towarzystw, prowadzone bez „maski filantropii i postępu”, skłaniały wszystkie czyste dusze do działania pod papieskimi sztandarami Chrystusa. Jedną z takich dusz był o. Maksymilian Maria Kolbe. Masoni zapomnieli o tym, że tak jak Chrystus zmarły na krzyżu wstał po trzech dniach, tak Kościół pogrążony w defensywie, sugerującej jego agonię i śmierć, trwa w tym „trupim stanie” tylko po to, aby w przyszłości zatryumfować. W 1861 roku za poparciem Piusa IX i pod jego opieką opublikowano tajne dokumenty Alta Vendita, zdobyte za pontyfikatu Grzegorza XVI. W alokucji wygłoszonej 26 IX 1865 r. roku papież kolejny raz zaatakował „sektę dyszącą żądzą zbrodni”, której działania wymierzone są równocześnie przeciw państwu i Kościołowi, „których zamysłem i jedynym celem jest móc unicestwić wszystkie prawa boskie i ludzkie”. Po raz kolejny papiestwo napominało władze polityczne, aby korzystając z przysługujących uprawnień wypowiedziały wojnę rewolucji, a więc pośrednio nawołującym do niej tajnym stowarzyszeniom. Pius IX z ubolewaniem zauważał i wskazywał na licznych popleczników i członków tajnych sekt, znajdujących się na szczytach władzy lub korzystających z poparcia rządzących.
„Zerwać maskę!”

Najważniejszym wystąpieniem papiestwa przeciw tajnym towarzystwom była encyklika Leona XIII Humanum genus, ogłoszona w 1884 roku10. Obszerność i dogłębność wypowiedzi papieskiej spowodowana była dynamicznym rozwojem konspiracji masońskiej, która pod koniec XIX wieku przejęła całkowicie władzę m.in. we Francji, Szwajcarii i Włoszech. Leon XIII w początkach encykliki wskazywał na rosnącą siłę tajnych stowarzyszeń, ich coraz większą otwartość i jawność celów. Tajne stowarzyszenia ugruntowujące swoje dotychczasowe zdobycze, nie musiały obawiać się już niczego ze strony rządów, pozostających pod ich kontrolą. Tajne stowarzyszenia końca XIX wieku nie były tymi samymi ugrupowaniami, które pogrążone w oderwanym od rzeczywistości mistycyzmie marzyły o przebudowie społeczeństwa w XVIII wieku. Ta przebudowa właśnie się rozpoczęła! Bardzo niebezpiecznym faktem, na który zwracał uwagę papież, było zaniechanie przez wolnomularstwo w części krajów europejskich otwarcie antykatolickich działań. Wrogość zanika w momencie wyznaczenia wspólnych celów, a zatem istniały dwie możliwości – albo masoni przyjęli cele katolicyzmu, albo część katolików przyjęła sprzeczne z zasadami religii Chrystusowej cele tajnych stowarzyszeń. Wraz z narodzinami ruchu „postępowego” – modernistycznego, jasne się stało, że część duchowieństwa przyjęła światopogląd masoński. Leon XIII był realistą i zdawał sobie sprawę, że należy zapobiec postępującej infiltracji Kościoła przez tajne sekty. „Porozumienie między chrystianizmem i masonerią jest niemożliwe” – napisał papież. Wynika to z przyjęcia zdecydowanie przeciwstawnych fundamentów światopoglądowych, które dla Kościoła wynikają z Objawienia Bożego, natomiast dla tajnych stowarzyszeń z naturalistycznych koncepcji filozoficznych11. Papież pisał: „Cel (...) [ich] polega na zupełnym wywróceniu porządku kościelnego i państwowego, jaki się wytworzył dzięki religii chrześcijańskiej, a postawienie nowego porządku wedle swojego ducha na podstawie praw wziętych z naturalizmu”. Naturaliści postulują przebudowę państw, społeczeństw, rodzin i jednostek w duchu całkowicie materialistycznym, świeckim, pozbawionym Boga i wszelkiej nadprzyrodzoności. Leon XIII, aby w czytelny sposób przedstawić trwający konflikt, odwoływał się do obrazowego opisu, zaczerpniętego z pism św. Augustyna, przeciwstawiającego oparte na zasadach katolickich civitas Dei diabolicznemu civitas mundi, ponieważ oba obozy uwidaczniały całkowite przeciwieństwo światopoglądów. Aby osiągnąć swoje cele, tajne stowarzyszenia ukrywają prawdziwe intencje – nauczał Papież:

przywdziewając maskę uczonych i filozofów, łączących się w celach naukowych: na ustach mają gorliwość o szerzenie oświaty i życzliwość dla niższych stanów. Przechwalają się, iż jedynym ich celem jest poprawienie doli pospólstwa i dopuszczenie jak największej liczby ludzi do udziału w zdobyczach cywilizacji.

Jednak Papież oskarżał wolnomularstwo, że wymienione przez nich cele były wyłącznie środkami, przy pomocy których pragnęli oni zdobyć i utrwalić władzę. Aby „zerwać maskę”, papież dokonał wnikliwej analizy światopoglądu naturalistycznego, zwracając uwagę, że opiera się on na kilku fatalnych w skutki błędach filozoficznych.

Naturaliści głoszą, że natura ludzka oraz rozum są najistotniejszymi elementami postrzegania rzeczywistości i tejże rzeczywistości tworzenia. W konsekwencji muszą przyjąć jako zasadę podstawową dobro natury ludzkiej, z którego wynikać będzie samowystarczalność człowieka, który nie potrzebuje Boga, oraz racjonalizm rozumiany jako pełne zaufanie do ukazującego wyłącznie prawdę umysłu ludzkiego. Masoneria jest konsekwentnie humanistyczna w znaczeniu wynoszenia człowieka jako istoty godnej kultu, przez co światopogląd tajnych stowarzyszeń neguje zasadę grzechu pierworodnego, poprzez który natura ludzka została skażona złem. Grzech pierworodny zranił naturę ludzką aż w czterech aspektach, jak pisał św. Tomasz z Akwinu, co spowodowało trwały – pomimo usprawiedliwienia Łaską Bożą – uszczerbek w naturze ludzkiej. Skutkiem tego skażenia jest ignorancja, niesprawiedliwość, słabość i pożądliwość, przeciwstawiające się cnotom: roztropności, sprawiedliwości, męstwu i wstrzemięźliwości. W związku z tym pogląd dzisiejszy, głoszony tak przez „adeptów Hirama”, jak przez liberałów i modernistów, jest z punktu widzenia teologii i filozofii nieprawdą. To oczywiste kłamstwo jest maskowane poglądem o prawach człowieka do zaspokajania swoich pragnień i potrzeb, dla rozwoju swojej własnej natury i osobowości. W tej „etycznej” koncepcji (zwanej dzisiaj „permisywną”) wszystkie pragnienia jednostki są dopuszczalne jako samokreacja, rozwój własnej natury, jeśli egoizm jednostki nie wchodzi w kolizję z porządkiem publicznym (opartym zresztą na zasadzie umowy społecznej, a nie etyki absolutnej!) i egoizmami innych jednostek, które posiadają takie same prawo. Myśl ta znalazła szerokie echo we współczesnym filozoficznym satanizmie (np. Aleksandra [Szandora] La Veya), odcinającym się od misteriów i okultyzmu, a interpretującego szatana jako twórczą energię natury ludzkiej, która nie znosi i nie może podlegać żadnym ograniczeniom. Jak widać, powyższe zasady są nierozerwalnie związane z panującym w dzisiejszych czasach egalitarnym demokratyzmem i ideologią praw człowieka, na których to fundamentach wznosi się dzisiejszy gmach liberalnego państwa. W związku z tym światopogląd tajnych towarzystw musi przeciwstawiać się czynnie porządkowi monarchicznemu i katolicyzmowi, ponieważ te stanowią przeszkodę w spełnianiu się natury ludzkiej w aspekcie społecznym i państwowym. Tajne stowarzyszenia od początku głosiły tzw. „rozdział Kościoła od państwa”, rozumiany jako poddanie całkowitej kontroli spraw religijnych rządowi, a przez to całkowite usunięcie wpływu Kościoła ze sfery publicznej. „(...) chcieliby usunąć zupełnie zbawienny wpływ Kościoła na prawodawstwo i administracje państw (...). Ograniczono swobodę działania Kościoła jak najbardziej i to za pomocą ustaw, które wprawdzie na pozór zdają się nie wywierać gwałtu, ale w istocie krepują wolność Kościoła” – pisał Leon XIII. Papież wskazywał w encyklice Humanum genus na postulaty społeczne tajnych towarzystw, które jego zdaniem zakończą się tyrańskimi rządami, gwałcącymi wszelkie swobody, będące bronią z arsenału propagandowego masonerii. Tajne stowarzyszenia dążyły do przejęcia kontroli nad wychowaniem młodzieży, do emancypacji kobiet, która ostatecznie zniszczyłaby katolicką wizję rodziny, oraz demokratycznej przebudowy społeczeństwa. W kwestiach społecznych postulaty naturalistów opierają się na dwóch paradygmatach – na zasadzie równości wszystkich ludzi i zasadzie wolności, która toleruje wyłącznie system polityczny oparty na systemie przedstawicielskim. Leon XIII potępił naturalistyczne błędy dotyczące państwa i społeczeństwa: „Źródłem przeto wszelkiej władzy jest zdaniem ich lud, a kto posiada władzę, ma ją z rozkazu lub zezwolenia ludu, który zmieniwszy swe zdanie, może władców nawet wbrew ich woli pozbawić panowania”. W swoim liście Custodi Leon XIII powrócił jeszcze raz do kwestii tajnych stowarzyszeń, podsumowując zawarte w swojej encyklice poglądy.

W ciągu tak krótkiego odstępu czasu olbrzymie nieszczęścia dotknęły naszą ojczyznę i ją nękały. Religia naszych ojców znalazła się pod obstrzałem wszelkiego rodzaju prześladowców. Ich szatańskim zamysłem było zastąpić chrześcijaństwo przez naturalizm, kult wiary kultem rozumu, chrześcijańską etykę przez tak zwaną etykę niezależną, rozwój ducha przez postęp materii. W końcu ośmiela się przeciwstawić świętym zasadom oraz świętym prawom Ewangelii prawa i maksymy mogące zwać się kodeksem rewolucji.

W sferze religijnej tajne stowarzyszenia propagowały racjonalizm, agnostycyzm lub ateizm, w sferze społecznej przebudowę w duchu liberalnym lub socjalistycznym, natomiast państwo planowały zdemokratyzować. Wszystkie te błędy tajnych sekt wynikały z przyjętego naturalizmu, potępionego przez papieży z Leonem XIII na czele.

Ekskomunika dotycząca przynależności do tajnych stowarzyszeń została sprecyzowana w dokumencie Św. Inkwizycji z 12 I 1870 roku12. Dokument dokładnie określał, jakie grupy zaliczane są do tajnych towarzystw oraz jakie cele sobie one wyznaczają. Dwa podstawowe cele to: walka z Kościołem i dążenie do obalenia legalnego porządku państwowego. Dekret z 1870 roku wiązał się również z dokumentem inkwizycyjnym z 19 V 1886 roku, w którym pod karą ekskomuniki zakazano wstępowania do stowarzyszeń „obowiązujących się palić ciała zmarłych”, ponieważ te niemalże w stu procentach pokrywały się z sektami masońskimi13. Definicja kościelna świadomie pomijała kwestie legalności organizacji wobec prawa państwowego, całkowitej konspiracji sekty, przysięgi czy nazwy, wychodząc z założenia, że ważniejsze są w tej materii cele stowarzyszenia. Pod ekskomunikę podpadali członkowie stowarzyszeń (za wyjątkiem ludzi nieświadomych celów organizacji i kar kościelnych), ludzie popierający jawnie tajne sekty, finansujący je, wspierający w sposób tajny (precyzowano, że rozumie się pod tym poparcie dla organizacji, a nie dla konkretnego sekciarza) oraz osoby – według prawa Piusa IX – które uczestniczą w zebraniach sekt bez zamysłu wstąpienia do nich. Prawo kościelne skrupulatnie określało zachowanie spowiedników względem penitentów oraz kto posiadał przywilej zdjęcia ekskomuniki. Jako że przynależność do masonerii była utożsamiana z popadnięciem w herezję, a przeto objęta ekskomuniką14, odmawiano członkom tajnych stowarzyszeń sakramentów, katolickich obrzędów (np. pogrzebu) oraz przyjęcia do stowarzyszeń religijnych.
Ku „naukowemu chrześcijaństwu”...

W trakcie kolejnych pontyfikatów, przypadających na pogarszającą się sytuację polityczną Europy, zmierzającej do rozpoczęcia drugiej w swych dziejach wojny trzydziestoletniej (1914–45), jednak przewyższającej tę pierwszą (1618–1648) pod względem brutalności, papiestwo zabierało jeszcze kilkakrotnie głos, przypominając wysiłki tajnych stowarzyszeń zmierzające do zniszczenia porządku przyrodzonego i nadprzyrodzonego na świecie. Słowa encykliki papieża św. Piusa X dotyczące konspiracji modernistycznej w Kościele dotyczyły pośrednio wspominanej już przez wcześniejszych następców św. Piotra infiltracji Kościoła. Papież Pius X pisał:

(...) zwolenników błędów należy dziś szukać nie już wśród otwartych wrogów Kościoła, ale w samym Kościele: ukrywają się oni – że tak powiemy – w samym wnętrzu Kościoła; stąd też mogą być bardziej szkodliwi, bo są mniej dostrzegalni. Będziemy więc mówić, Czcigodni Bracia, nie o niekatolikach, lecz o wielu z liczby katolików świeckich, oraz – co jest boleśniejsze – o wielu z grona samych kapłanów, którzy wiedzeni pozorną miłością do Kościoła, pozbawieni silnej podstawy filozoficznej i teologicznej, przepojeni natomiast do gruntu zatrutymi doktrynami, głoszonymi przez wrogów Kościoła, zarozumiale siebie mienią odnowicielami tego Kościoła15

.

Słowa papieża stają się w pełni jasne, gdy zestawimy je z poglądami żyjącego w XIX wieku ex-kanonika ks. Roca, zadeklarowanego działacza tajnego stowarzyszenia Różokrzyża, głoszącego nadejście czasów „boskiej synarchii” (czyli technokratycznej władzy globalnej, łączącej w sobie elementy świeckie i religijne), opartej na „naukowym chrześcijaństwie” i „Kościele socjalistycznym Jezusa i Jego Apostołów”. Ksiądz-renegat w licznych swoich książkach przedstawił jasno cele stojące przed tajnymi stowarzyszeniami, a było to:

Nowe chrześcijaństwo, wzniosłe, otwarte, głębokie, naprawdę uniwersalistyczne, bezwzględnie encyklopedyczne, które w końcu dokaże z pewnością tego, że – jak powiedział Hugo – całe niebo zstąpi na ziemię, by zgnieść granice, sekciarskie zaścianki. Kościoły lokalne i etniczne zawistne świątynie, dzielące ludzi, ciasne cele, w których więzione są zdominowane przez Cezara cierpiące cząstki wielkiego społecznego ciała Chrystusa.

Roca pisał dalej:

Jeśli Chrystus-Człowiek jest jako Słowo Wcielone jedynym Synem Boga, jest więc także całym wszechświatem, a zwłaszcza całą ludzkością lub raczej niezliczonym szeregiem znajdujących się w drodze Ludzkości.

Odnowa taka wiązała się oczywiście z zmianą modelu papiestwa i Kościoła:

Papiestwo jako takie zniknie. Arcykapłan boskiej synarchii nie będzie podobny do obecnego papieża, tak jak ten ostatni nie jest podobny do papieża znad Jeziora Genezaret... Nowy ład społeczny zostanie wprowadzony poza Rzymem, bez Rzymu, pomimo Rzymu, przeciwko Rzymowi.

I ten nowy Kościół, jakkolwiek nie powinien na pewno zachować niczego ze scholastycznej dyscypliny i ze szczątkowych form dawnego Kościoła, to jednak otrzyma z Rzymu konsekwencję i jurysdykcję kanoniczną16.

Trudno oprzeć się wrażeniu zbieżności dzisiejszych zmian następujących w Kościele z tymi koncepcjami.

Wynik wojny w 1945 roku było dla całej Europy katastrofą – zwaśnione narody popadły w zależność od pozaeuropejskich supermocarstw. Konsekwencją była powolna utrata znaczenia przez Kościół katolicki, leżący pomiędzy atlantyckim liberalizmem a stepowym komunizmem. Zaistniała sytuacja, bez względu na różnice ideowe, była wymarzona dla tajnych stowarzyszeń. Wielki Mistrz loży „Alpina” Quartier-la-Tente precyzował cele: „Wolnomularstwo narzuciło sobie cel, misję. Nie chodzi o nic innego jak o zrekonstruowanie społeczeństwa na zupełnie nowych fundamentach”. Jerzy Virebeau tak komentował cele polityczne masonerii:

Owa pseudo-mistyka opiera się przede wszystkim na zasadzie Demokracji; twierdzi się, i jest to podstawa dla wolnomularzy, iż Wielka Tajemnica jest poniekąd wzniosłą Królewskością Człowieka. Jest to potwierdzenie pierwszeństwa Człowieka nad Objawieniem... Człowiek, mówi wolnomularstwo, jest ewentualnym Bogiem. Zorganizujemy go społecznie, międzynarodowo, uniwersalnie, a będzie mógł on kpić sobie z legendarnego i koszmarnego Boga, który go ściga. Jest to wyzwolenie się Człowieka w stosunku do nadprzyrodzoności...

W umysłach części kapitulantów w sutannach, myślących kategoriami aggiornamento, sobór oparty na dialogu i dostosowujący Kościół do warunków współczesnych byłby wkroczeniem Kościoła na drogę postępu i godności człowieka. Jednak jeszcze przed zwołaniem Soboru papieże aż dwa razy wyrazili swoje negatywne poglądy na temat tajnych stowarzyszeń – w 1946 roku papież Pius XII, zwracając uwagę na masońskie korzenie „współczesnej apostazji” oraz w 1960 roku Jan XXIII przypominając, że odnośnie do „sekty masońskiej” w dalszym ciągu obowiązuje ekskomunika. Fiaskiem zakończyły się w latach ’50 próby „przepchnięcia” akceptacji masonerii rytu szkockiego, jako z sympatią odnoszącej się do chrześcijaństwa17. W tym samym czasie jednak...
„Odłączeni bracia wolnomularze”

...w lożach wrzała robota, a bracia przygotowywali się do osiągnięcia zapowiadanego od XIX wieku sukcesu. Brat Corneloup z Wielkiego Kolegium Rytów w 1964 roku wysiłek ten nazwał „rozległą operacją polityczno-religijną, której dwa bieguny stanowią Rzym i Londyn”18. Kiedy tylko zapadła decyzja o zwołaniu soboru powszechnego, zaobserwowano wzmożoną aktywność niektórych odłamów wolnomularstwa. W 1961 roku ukazała się – ciepło przyjęta przez modernistów – książka katolickiego prawnika powiązanego z masonerią – Aleksego Mellora pt. Nos frèes separés, le francs-macons (Odłączeni bracia wolnomularze – z imprimatur!). Sukces książki spowodował wydanie kolejnych promasońskich dzieł Mellora19. Niewiele później w Polsce ukazał się na łamach „Tygodnika Powszechnego” artykuł powielający główną tezę pracy Mellora – „zmienić stosunek Kościoła do masonerii”20! W tym samym czasie ukazała się w kilku językach europejskich blisko 1000-stronicowa anonimowa praca Comploto contra la Chiesa (Spisek przeciw Kościołowi), odkrywająca zorganizowaną konspirację, zmierzającą do przebudowy Kościoła w duchu idei masońskich, zmierzającą do zaakceptowania marksizmu i komunizmu, kryjącą się w łonie hierarchii kościelnej. Pomimo niezwykle rzetelnej bazy źródłowej pracy, wskazującej na autorstwo osoby powiązanej z najwyższymi czynnikami watykańskimi (kard. Ottaviani?), praca została „zamilczana na śmierć”, a hierarchowie oficjalnie udzielający jej poparcia (np. abp Hermosillio Juan Navazzete z Meksyku) zostali usunięci ze swoich stolic21.

Kiedy rozpoczęły się prace soborowe, masoni zacierali ręce. Dwaj masońscy historycy odnotowali w pracy poświęconej historii francuskiego Wielkiego Wschodu:

Sobór Rzymski podczas drugiej sesji pozwalał zaobserwować ożywiony ruch dyplomatyczny Kościoła w kierunku Masonerii. Nie zaskakuje on przywódców francuskiego wolnomularstwa, oczekujących tego już od dawna i pragnących widzieć, słusznie lub niesłusznie w dziełach p. Aleca Mellora i konferencjach o. Riqueta SI wstępne wysiłki mające na celu przygotowanie umysłów22.

Z kolei Iwon baron Marsaudon, wielki komandor Najwyższej Rady Francji Wielkiej Loży, pisał:

Gdy Pius XII zdecydował osobiście kierować bardzo ważnym ministerstwem spraw zagranicznych, ks. prałat Montini został wyniesiony na niezwykle odpowiedzialne stanowisko Arcybiskupa największej włoskiej diecezji: Mediolanu. Nie otrzymał jednak purpury, kanonicznie istniała pewna możliwość, co prawda mało prawdopodobna, aby po śmierci Piusa XII mógł on zostać wybrany papieżem. Wtedy pojawił się pewien człowiek noszący, tak jak Zwiastun, imię Jan i wszystko zaczęło się zmieniać...

Jeżeli istnieje jeszcze kilka wysepek, zbliżających się w sposobie myślenia do okresu Inkwizycji, zostaną one nieuchronnie zalane przypływem ekumenizmu i liberalizmu, którego jednym z najbardziej namacalnym skutków będzie obniżanie się duchowych barier dzielących jeszcze świat. Z całego serca życzymy powodzenia «Rewolucji» Jana XXIII23.

„Rewolucji w tiarze i kapie” – chciałoby się dodać.

Analizując zmiany, jakie nastąpiły w czasie Vaticanum II i te, które były skutkiem działania tzw. „ducha Soboru”, nie sposób oprzeć się wrażeniu, że stanowią one „ochrzczoną” wersję niektórych poglądów głoszonych przez tajne stowarzyszenia. Kolegializm, ekumenizm, zasada wolności religijnej, humanizm integralny, odejście od tzw. „tryumfalizmu” – to niektóre aspekty reform, dobrze widoczne w postulatach XIX i XX-wiecznej masonerii. Cytowany już baron Marsaudon w 1964 roku zauważył:

Pomijając znikomą mniejszość bardziej papieską niż sam papież, duch kolegialności ujawni się stopniowo. Jeśli sądzimy podobnie, jak kardynał Bea, że potrzeba czasu i cierpliwości, by osiągnąć zjednoczenie chrześcijan wszystkich wyznań, jest też rzeczą niezaprzeczalną, że dokonuje się właśnie solidna praca przygotowawcza. Tak więc pod presją wydarzeń przewidzianych albo takich, których nie można przewidzieć, będziemy szli naprzód w przyspieszonym tempie, czego tak bardzo pragnął Jan XXIII24.

„Prawdziwi synowie światłości” rytu szkockiego postrzegają kwestię ekumenizmu w bliski katolickim modernistom sposób:

W całym świecie występuje ruch ku jedności i to na wielką skalę. Przybiera on najróżnorodniejsze formy, ale też odpowiada głębokiej potrzebie, odczuwanej przez spirytualistów wszelkich odcieni: przerwać bizantyjskie waśnie i utworzyć wspólny front przeciwko wspólnemu wrogowi: ateistycznemu materializmowi25.

O kogo chodzi?

Od lat ’60 optyka Kościoła względem ugrupowań masońskich uległa zmianie. Oficjalna doktryna Kościoła teoretycznie pozostała taka sama, natomiast praktyka kościelna uległa całkowitemu odwróceniu. Pod koniec lat ’70 niemiecki episkopat podjął szeroko zakrojone rozmowy z masonerią, ponieważ „Kościół otworzył się na dialog ze wszystkimi ludźmi dobrej woli, na rozmowy z każdą skłonną do tego grupą”. Celem rozmów było uzyskanie odpowiedzi na podstawowe pytania: w jakim stopniu nastąpiły zmiany ideowe w obrębie samej masonerii, które usprawiedliwiałyby posoborową reorientację stosunku Kościoła do tajnych stowarzyszeń? Czy możliwa jest podwójna przynależność do Kościoła i wolnomularstwa? „Ideę podwójnej przynależności do Kościoła i do masonerii umożliwiała całkowicie błędna interpretacja ostatniego soboru, wynikająca z (...) kampanii prasowych” – tak Ploncard d’Assac podsumował dokument episkopatu26. W dokumencie czytamy:

Zatem, gdy tylko Kościół katolicki zaczął badać znaczenie trzech pierwszych stopni masońskich, musiał stwierdzić istotne sprzeczności nie do pokonania. Wolnomularstwo w swojej istocie się nie zmieniło, a wizja świata wolnomularzy jest wyobrażeniem relatywistycznym27.

W podobnym tonie brzmiała wypowiedz Kongregacji Nauki Wiary, która w odpowiedzi na liczne zapytania dotyczące „posoborowej interpretacji kanonu 2335” stwierdziła, że w „żaden sposób nie została zmodyfikowana aktualna dyscyplina kanoniczna” oraz że „nie została zniesiona ekskomunika ani inne przewidziane kary”. Jednak prefekt Kongregacji, kard. Franciszek Šeper, w przypisie do dokumentu wyraźnie zaznaczył, że kanon „pozostaje w mocy aż do chwili, gdy nowe prawo kanoniczne stanie się prawem publicznym”28. Kiedy w 1983 roku Jan Paweł II promulgował nowy Kodeks Prawa Kanonicznego, zawierał on również nową wersję kanonu dotyczącego tajnych stowarzyszeń. Zapis kanonu 1374 brzmi:

Kto zapisuje się do stowarzyszenia działającego w jakikolwiek sposób przeciw Kościołowi, powinien być ukarany sprawiedliwą karą; kto zaś popiera tego rodzaju stowarzyszenie lub nim kieruje, powinien być ukarany interdyktem29.

Nowy kanon, którego watykańska interpretacja w wielu przypadkach jest czyniona w duchu dawnego kanonu 2335, został z pełnym zadowoleniem powitany przez wolnomularzy. Ojciec Michał Riquet SI, od lat ’60 współpracujący z francuskimi masonami stwierdził, że „nowy kanon 1374 nie wymienia już wolnomularstwa. Ponadto nie utrzymuje ekskomuniki ipso facto”30. Dwa elementy, na które zwrócił uwagę o. Riquet, stanowią oś dzisiejszego stosunku do masonerii. Po pierwsze, duża część komentatorów twierdziła, że kanon 1374 bardziej odnosi się do stowarzyszeń i partii komunistycznych za „żelazną kurtyną” – wszak wolnomularstwo nie jest już wrogie Kościołowi, kontynuującemu drogę humanizmu i praw człowieka zapoczątkowaną na Soborze Watykańskim II... Po drugie, nawet jeśli interpretacja jest niepomyślna dla „braci w fartuszkach”, to zniesienie ekskomuniki ipso facto prawie całkowicie paraliżuje podjęcie jakichkolwiek działań przeciwko osobom przynależącym lub wspierającym działania organizacji masońskich. Widocznym przykładem może być promasońska postawa abpa lubelskiego Józefa Życińskiego, który oficjalnie bierze udział w zgromadzeniach paramasońskich organizacji31. Przykładem nowego stosunku do tajnych stowarzyszeń może być również notatka katolickiego dziennika francuskiego „La Croix”, na łamach którego przy okazji nekrologu byłego Wielkiego Mistrza Wielkiej Loży Francji Ryszarda Dupuy napisano: „cenzury, niegdyś wyraźnie zabraniające zmarłym wolnomularzom religijnego pochówku, zostały zniesione przez nowe prawo kanoniczne”32.

Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego spowodował zamieszanie. W związku z zapytaniami kierowanymi do Kongregacji Nauki Wiary, kard. Józef Ratzinger jako przewodniczący Kongregacji zabrał w 1983 roku głos w tej sprawie. W dokumencie podkreślono, że nowe prawo nie poruszyło tego zagadnienia wprost, ale powód dotyczy „kryterium redakcyjnego”, a nie zmiany stanowiska.

Pozostaje niezmieniona negatywna opinia Kościoła w sprawie stowarzyszeń masońskich, ponieważ ich zasady zawsze były uważane za niezgodne z nauka Kościoła i dlatego przynależność do nich pozostaje zakazana. Wierni, którzy należą do stowarzyszeń masońskich, są w stanie grzechu ciężkiego i nie mogą przystępować do Komunii świętej33.

Deklarację zatwierdził papież Jan Paweł II, który mimo to kilka miesięcy później spotkał się w Watykanie z delegacją żydowskiej sekty wolnomularskiej B’nai B’rith (22 III 1984 r.). W trakcie swojego przemówienia stwierdził:

Już fakt waszej wizyty, za którą jestem wam wdzięczny, sam w sobie jest dowodem rozwoju i ciągłego pogłębiania się tychże kontaktów. Patrząc w przeszłość, na lata poprzedzające Sobór watykański II i jego deklarację Nostra aetate i usiłując ocenić dokonaną od owego czasu pracę, ma się nieodparte wrażenie, iż Pan uczynił dla nas wielkie „rzeczy” (Łk 1, 49). Jesteśmy zatem zaproszeni do złączenia się w szczerym akcie dziękczynienia Bogu. Początkowy werset Psalmu 133 doskonale się do tego nadaje: „Oto jak dobrze i jak miło, gdy bracia mieszkają razem”34.

* * *

18 III 1981 roku rozpoczęła się trwająca nieprzerwanie kilka lat afera, w którą zamieszane były najwyższe osobistości polityki włoskiej, przedstawiciele świata gospodarczego Włoch, wojskowi i wyższa hierarchia kościelna. Kiedy na światło dzienne wyszła tajna lista z kilkuset nazwiskami wybitnych osobistości, powiązanych z lożą masońską „P2”, katolicy mieli możliwość przekonania się, jak głęboko wniknęły tajne stowarzyszenia35. Powiązania watykańskich „dzieci wdowy” z prowadzonym przez „P2” Bankiem Św. Ambrożego (Banco Ambrosiano) pociągnęły za sobą nie tylko kryzys finansowy Watykanu, ale również odkrycie wielu powiązań najwyższej hierarchii z „adeptami Hirama”. Mało prawdopodobny jest fakt całkowitego opanowania steru Kościoła przez tajne stowarzyszenia, nigdy zresztą nie wysuwały one takich postulatów. O wiele bardziej kręgi wolnomularskie zainteresowane były zaakceptowaniem przez katolicyzm światopoglądu naturalistycznego, który umożliwiłby nie tylko rozbrojenie Kościoła, ale spowodowałby, że „rewolucja w tiarze i kapie” pracowałaby na rzecz budowy nowego ładu społecznego. Do Soboru Watykańskiego II, aż do czasów tego nieszczęsnego „roku 1789 w Kościele”, nauczanie Kościoła katolickiego odnośnie tajnych stowarzyszeń było jasne, konsekwentne i czytelne. Od lat ’60 uległo ono powolnej zmianie. W urzędowych dokumentach Watykanu niejednokrotnie pobrzmiewają echa starych dokumentów papieskich, ale polityka kościelna w tej materii w pełni zaakceptowała dialog z tajnymi sektami. Nieczytelność kanonu 1374, w którym brak dokładnego określenia o jakie „stowarzyszenia przeciwne Kościołowi” chodzi umożliwia różnorodne traktowanie tego przepisu, nawet w sytuacji surowych napomnień ze strony Kongregacji Nauki Wiary. Ω
Przypisy:

1. Pełny spis organizacji tajnych potępionych przez Kościół w XIX wieku podawał Dekret Św. Inkwizycji z dn. 12 I 1870 roku. Lista była aktualizowana na bieżąco do Soboru Watykańskiego II.
2. Zdanie o względnej nowości stowarzyszeń tajnych, których konspiracja korzeniami tkwi w kryzysie XVIII wieku popierał bp Józef Pelczar. Zob. bp J. S. Pelczar, Masoneria. Jej istota, zasady, dążności, początki, rozwój, organizacja, ceremoniał i działanie, Poznań 1997, s. 80–82.
3. Antyfaszystowski, liberalny intelektualista włoski Benedykt Croce podsumowywał tzw. „kulturę masońską”: „Jest to doskonała kultura dla kupców, urzędników, nauczycieli, znachorów, ale jest to kultura o małej wartości i z tego powodu odstręczająca dla kogoś kto chciałby zgłębić problemy ducha, społeczeństwa i istotny sens spraw. Jest odstręczająca zarówno intelektualnie jak i moralnie”. Cyt. za: J. M. Caro kard. Rodriguez, Wolnomularstwo i jego tajemnice, Krzeszowice 2001, s. 250.
4. Przykładem skrajnym może być stosunek „konspirologów” do „zimnej wojny” i tzw. „konwergencji”, głoszonej od lat ’70. Obie skrajnie przeciwstawne tendencje polityczne zdaniem „konspirologów” oczywiście stanowią realizację celów masonerii. Podobnie w przypadku centralizmu brukselskiego, niwelującego wszelkie odrębności i antyunijnego regionalizmu, starającego zachować tradycje lokalne, panuje przekonanie, że są one emanacją ducha masońskiego. W lożach spreparowano kosmopolityzm i zarazem wykwit rewolucji francuskiej – nacjonalizm. Publikacją, ukazującą w całej rozciągłości paranoiczność myślenia niektórych „konspirologów”, jest praca Łukasza Hugbesa The secret terrorists (b.r. i m.w.), dla którego Ameryce zagraża doskonale zorganizowane tajne stowarzyszenie jezuitów, stojących na czele spisku powiązanego z Rockefellerami i innymi tajnymi organizacjami. Na konto jezuitów należy, zdaniem autora, zaliczyć zabójstwo Lincolna, zatonięcie Titanica, wybuch I i II wojny światowej oraz wojny w Wietnamie, a także – oczywiście –zamach z 11 września 2001 r. na WTC. Na temat walk wśród lóż masońskich różnych obediencji zob. P. Virion, Misterium nieprawości!, Warszawa 1996, s. 95, 103, 104–105.
5. Działalność Adolfa Hitlera w Niemczech również była wymierzona w wolnomularstwo, którego funkcjonowanie zostało praktycznie uniemożliwione. Przejęte archiwa zostały zebrane w Berlinie i miały zostać opracowane w celu walki z tajnymi związkami.
6. Najważniejsze dokumenty papieskie zawiera praca J. Virebeau, Papieże wobec masonerii, Warszawa-Komorów 1999. Opracowanie nauczania papieskiego zawiera większość prac dotyczących masonerii pisanych z katolickiego punktu widzenia. Godnymi polecenia pracami są: abp M. Lefebvre, Przeciw herezjom. Komentarz do dokumentów Magisterium Kościoła katolickiego potępiających współczesne błędy, Warszawa 2002; bp J. S. Pelczar, op. cit.; P. A. Fisher, Szatan jest ich Bogiem. Encykliki papieskie a wolnomularstwo, Poznań 1994; J. P. d’Assac, Das Geheimnis der Freimaurer, Stuttgart 1989; E. Poulat, L’Antimaconnisme catholique, Berg 1994.
7. N. H. Webster, Wsiemirnaja rewolucija. Zagowor protiw ciwilizaciji, Kijów 2001, s. 7–45. Na temat Iluminatów interesujące wiadomości zawierają prace: J. Ploncard d’Assac, op. cit.; Epiphanius, Maconnerie et Sectes Secretes: Le cote cache de l’Histoire, Wersal 1998; bp. J. F. Dillon, Antychryst w walce z Kościołem!, Warszawa 1996.
8. Tekst instrukcji z 1820 roku opublikowano np. w: abp M. Lefebvre, oni Jego zdetronizowali, Warszawa 1997, s. 136–138.
9. Przykłady podane za: J. M. Caro kard. Rodriguez, op. cit., s. 88–89.
10. Leon XIII, Humanum genus, Jaidhof 1996.
11. Godną polecenia pracą omawiającą szczegółowo przeciwstawność światopoglądu katolickiego i naturalistycznego jest: D. Fahey, Chrześcijaństwo a zorganizowany naturalizm masońsko-żydowski, Warszawa 1997.
12. Ks. J. N. Opieliński, Komentarz do cenzur kościelnych po dziś dzień obowiązujących, Poznań 1896, s. 155–167.
13. Tajne stowarzyszenia propagowały w XIX i XX wieku kremację zwłok z powodów ideologicznych, powołując się bardzo często na tradycje pogańskie i zasady higieny, jednak w istocie jako działanie wymierzone w katolicki dogmat o zmartwychwstaniu ciał. Z tego powodu Kościół potępiał i nie zezwalał na takie obrządki pogrzebowe, jako związane z antykatolicką propagandą. Przepisy obowiązują do dziś. Z przyczyn dogmatycznych nie istnieją żadne przeszkody dyskwalifikujące kremację. Nowy Kodeks Prawa Kanonicznego zniósł wszelkie kary za dokonanie kremacji. Zob. Zagadnienie kremacji zwłok wg Denzinger H., Schönmetzer A., Zawsze wierni nr 6/2000 (37), s. 98–99.
14. Paragraf 2335 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 27 V 1917 roku głosił: „Katolicy, którzy wstępują do sekty masońskiej względnie do jej podobnych stowarzyszeń, walczących z Kościołem i z legalnymi władzami cywilnymi, popadają tym samym w ekskomunikę, zarezerwowaną Stolicy Apostolskiej simpliciter”.
15. Św. Pius X, Pascendi Dominici gregis, Warszawa 1996.
16. Cyt. za: P. Virion, op. cit., s. 32–33 i 35–36.
17. „Nic nie zaszło, co mogłoby nakazać zmienić w tej materii decyzje Stolicy Apostolskiej; dyspozycje prawa kanonicznego ciągle zachowują swoją wartość dla obojętnie jakiej formy wolnomularstwa”. Cyt. za: D. le Roux, Pierre m’aimes – tu? Jean-Paul II: Pape de Tradition on Pape de la Revolution?, Escurolles 1988, s. 75. Zob. również: J. Virebeau, op. cit., s. 8–9; P. Virion, op. cit., s. 107; fragm. artykułu z „L’Osservatore Romano” (19 III 1950): „Inspiratorzy tej propagandy wiedzą z całą pewnością, że nic nie uległo zmianie w orzecznictwie Kościoła w odniesieniu do wolnomularstwa, a więc jeśli prowadzić będą dalej tę propagandę, to po to, by wykorzystać naiwność ludzi niezorientowanych”.
18. P. Virion, op. cit., s. 106.
19. M. Adler, Wolnomularze a Watykan, b.r.i m.w., s. 84–85.
20. Ks. B. B., Zmiana stosunku Kościoła do masonerii, „Tygodnik Powszechny” z 22 IV 1962 r. Zob. ks. J. Warszawski SI, Zwięzły komentarz do wydanej przez Kongregację Doktryny Wiary „Deklaracji” o przynależności do stowarzyszeń masońskich, Krzeszowice 2002, s. 2.
21. Zob. J. Mackiewicz, W cieniu Krzyża. Warszawa 1990, s. 148-150.
22. Cyt. za: D. Le Roux, op. cit., s. 77.
23. Ibidem, s 77.
24. Cyt. za: P. Virion, op. cit., s. 125.
25. ibidem, s. 126.
26. J. Ploncard d’Assac, op. cit., s. 229.
27. „Odkryto, że wolnomularstwo nadal w sposób istotny podaje w wątpliwość kościół. Wystarczy przeczytać masoński program Tezy na rok 2000, opublikowany w tym roku, wkrótce p zakończeniu kolokwium. Z zasady neguje się w nim znaczenie prawdy objawionej (zaprzecza się zatem dogmatowi) i za pomocą tego indyferentyzmu wszelka religia objawiona zostaje od początku odrzucona” – pisze d’Assac. Zob. ibidem, s. 229.
28. Deklaracja o ekskomunice z 17 II 1981 r. [w:] W trosce o pełnię wiary. Dokumenty Kongregacji Nauki Wiary 1966–1994, t. I, nr 44.
29. Kodeks Prawa Kanonicznego, Warszawa 1984, kan. 1374.
30. D. Le Roux, op. cit., s. 81.
31. KAI, 30 VII 2001. Zob. Zawsze wierni nr 5/2001 (42), s. 91. Abp Życiński wspiera swoje pomysły przykładem Jana Pawła II – którego stosunek do Rotary International jest również pozytywny. „Niech Bóg wspiera Rotary International w szczytnej sprawie wyciągania pomocnej dłoni w służbie człowieczeństwa – człowieczeństwa w potrzebie” (Jan Paweł II, 1979 r.).
32. „La Croix”, 23 V 1985 r. Za: D. le Roux, op. cit., s. 82.
33. Deklaracja o stowarzyszeniach masońskich z 26 XI 1983 r. W trosce..., op. cit., t. II, nr 9.
34. Cyt. za: D. Le Roux, op. cit., s. 80.
35. Na temat afery loży „P2”: Julij Zamojskij, Masonstwo i głobalizm. Niewidimaja imperia, Moskwa 2001, s. 29–87.

Ryszard Mozgol


Post został pochwalony 0 razy
Powrót do góry
Zobacz profil autora
Wyświetl posty z ostatnich:   
Napisz nowy temat   Odpowiedz do tematu    Forum www.przyszloscwprzeszlosci.info Strona Główna -> Znaki i Symbole Wszystkie czasy w strefie CET (Europa)
Strona 1 z 1

 
Skocz do:  
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach

fora.pl - załóż własne forum dyskusyjne za darmo
Powered by phpBB © 2001, 2005 phpBB Group
Regulamin